Hollands water beschrijft de geschiedenis van het hoogheemraadschap van Rijnland van 1857 tot 1970. In 1857 kreeg Rijnland een reglement. Eigenlijk twee, één voor Noord-Holland en één voor Zuid-Holland. Bij een geschil tussen de provincies moest de Kroon de knoop doorhakken. Vanaf toen werden het college en de hoofdingelanden democratisch gekozen.
Vanaf In 1970 trad de Wet verontreiniging oppervlaktewateren in werking. Als gevolg hiervan kreeg het hoogheemraadschap van Rijnland wettelijk de taak van waterzuivering toebedeeld. In de ruim 100 jaar, die het boek bestrijkt, zie je hoe in het waterbeheer het accent verschuift van de zorg voor de juiste waterkwantiteit naar de waterkwaliteit. Dit proces begint eind jaren twintig, wanneer de verzilting van het boezemwater alarmerende trekken gaat krijgen. Daarnaast is er de droogmaking van het Haarlemmermeer. Behalve deze twee ontwikkelingen zie je ook Rijnland als overheidsinstelling veranderen. Het boek behandelt de geschiedenis van de waterstaat van het Rijnlandse gebied tussen Amsterdam en Den Haag, en het is een soort biografie van het hoogheemraadschap tussen 1857 en 1970. Met ook aandacht voor de mensen die het beleid bepaalden en de verrichtingen uitvoerden.